اشک مرهمی ست برای وقت هایی که زورم نمی رسد فریاد بزنم... و یاد تو عزیز دوست داشتنی درمان تمام بی پناهی هایم... * درد به استخوان رسید... ** مارا به سخت جانی خود این گمان نبود